De speeltijd is voorbij :), of toch een klein beetje..

Oké, oké, ik ga nooit meer beloven om sneller iets te schrijven op m'n blog. Het lukt me toch niet om deze belofte te houden. De tijd vliegt hier gewoon voorbij en voor ik het besef zijn we weeral een maandje verder & kom ik steeds tot dezelfde conclusie: ik heb jullie weer een maandje nx verteld.

Ik ben ondertussen aan mijn derde week bezig als hostess. Ik heb 6 hotels, waaronder Delphin Palace. Ik moest me dus in het begin in elk hotel gaan voorstellen als hun nieuwe jetairhostess en in dit hotel ging het als volgt: Hello, my name is Delphine, I'll be the new jetair-rep here in this hotel. Okay, what is your name? Delphine. Huh, what? Delphine. Huh, like the hotel? YES!
Ze hebben hier problemen om onze westerse namen uit te spreken waardoor een naam plots helemaal anders klinkt, maar Delphine kennen ze wel doordat hier veel zaken en hotels die naam hebben. Dus je zou denken dat het dan ook gemakkelijker zou zijn om jezelf voor te stellen. Nee hoor. Ze kijken me altijd zo raar aan, omdat zij dan denken aan een dolfijn :). Nujaaa, dat nemen we er dan bij zkr :).

We hebben de voorbije maand ook enkele leuke dingen gedaan met het team. We mochten op een avond mee met een feestboot. Eten, drank & muziek à volonté. Het was een superleuke avond, alleen was de nacht weer wat kort, aangezien ik 's morgens om half 10 in mijn eerste hotel moest zijn.
We zijn ook op quadsafari geweest. Zooo leuk!! de bergen in met de quad. Op sommige stukken wel serieus opletten dat je niet omkantelde door de grote stenen of met je wiel van de boord ging & zo naar beneden reed. We gingen zo ook een paar keer door het water met de quads en gelukkig reed ik direct na de begeleider, want de 2 jongens die gedurende de volledige rit foto's trokken en filmpjes maakten, waren van hun quad gestapt om ons met emmers water nat te maken. Doordat ik zo snel na de begeleider kwam, stonden ze nog niet volledig in positie, waardoor ik maar een paar emmers over me kreeg. De rest kwam kletsnat terug uit dat water. Maar twas echt een supermiddagje. We zijn daarna nog een half uurtje op jeepsafari geweest en ook daar gingen we terug met de jeep door het water. Ik hoop dat ze nog es vrijwilligers nodig hebben om die excursie mee te doen..


We waren vorige week ook nog uitgenodigd op een bbq in Side. Het volledige Jetair-team van de Turkse rivièra was daar, dus het was leuk om iedereen nog es samen terug te zien.

Op de luchthaven gaat alles ook vlotjes ondertussen. Het is zo opvallend hoe weinig mensen weten wat de naam is van hun hotel. Ze hebben het heel lang geleden es gehoord en kunnen dan in het beste geval nog iets zeggen waardoor we toch al een beetje weten waar ze naartoe gaan. Zo zijn er mensen die gaan naar de Sherlock Holmes (Sherwood Breezes), de Mirak Lima (Limak Limra) of de Al pasta (alp pasha). Jeja, we horen daar wel een en ander. Het moeilijkste is dan om niet in een lach uit te schieten en om hen te verbeteren zonder hen belachelijk te maken.
Bij de departure zitten af en toe bekende gezichten achter de balies. Ik stond enkele weken geleden aan de balie bij 2 jongens(een niet zo mooie jongen en een mooie jongen). Die niet zo mooie jongen nam de hele tijd het woord en toen iedereen ingecheckt was, liep ik naar de arrivalbalies. Plots hoorde ik mijn naam, het was die niet zo mooie jongen. Hij liep naar me toe en vroeg of we elkaar nog es konden terugzien. Ik zei hem dat ik niet afspreek met collega's van op de luchthaven en hij vroeg of hij me echt niet kon terugzien. Ik zei: tuurlijk wel, maar alleen op de luchthaven. Hij bleef volhouden en gaf me een kaartje met z'n nummer op en zei dat ik dan kon kiezen of ik hem wilde bellen of niet. We zijn ondertussen enkele weken verder en ik zag hem gisteren op de luchthaven. Hij kwam naar me en vroeg of ik nog steeds het kaartje had met z'n nummer erop, want hij was al enkele weken aan het wachten op een telefoontje. Ik heb dat kaartje ergens weggegooid, maar voor de minste miserie zei ik hem dat ik nog steeds het kaartje had. Ik deed dan snel verder met de klanten en hij zei: I still want to meet you. De klanten keken ondertussen een beetje raar naar mij, dus ik probeerde die jongen zoveel mogelijk te negeren, maar ook die hint verstond hij niet. Toen iedereen terug ingecheckt was, liep hij terug achter mij en zei: can we meet again? Alleeeeeeee jong, snap die hint dan toch es!! Ik heb hem dan heel duidelijk gezegd dat ik nx wil beginnen met hem en dat we enkel vrienden kunnen zijn binnen de luchthaven :). Ik hoop van harte dat hij het nu begrepen heeft :), maar het blijft een Turk hé, die blijven proberen. Gelukkig zijn ze niet allemaal zo.

Het begint ondertussen ook drukker te worden, maar dat is goed. Ik heb er zin in. Hopelijk betekent dat ook dat we meer mensen zien tijdens de infomeetings, want als je zo een volledige dag niemand ziet, is dat best frustrerend.
Ik heb nu toch wel een boek mee wanneer ik naar de hotels ga, want in sommige hotels kun je een beetje praten met collega's van andere maatschappijen, maar soms zit je daar alleen en dan is een boek ideaal om de tijd te verdrijven.

De warmte is gelukkig een beetje minder drukkend deze week, want vorige week was het hier overdag rond de 40°C. Allemaal leuk enzo wanneer je vakantie hebt, maar niet zo wanneer je rondloopt in een uniform - met verplicht het vestje tijdens de luchthavenshiften -. Ik was vorige week ook wel een klein beetje jaloers op de mensen die mochten vertrekken naar België, begrijp me niet verkeerd, ik vind het hier nog steeds super en ik ga hier met plezier nog enkele maandjes blijven, maar ik had graag nog es ff het Belgische weer gehad. Damn, ik had nooit gedacht dat ik dat nog zou missen.

Zijn jullie ondertussen nog op zoek naar een vakantiebestemming? Ik raad jullie heel sterk Antalya aan. Ze hebben hier leuke hotels & mij krijg je er gratis bij ;).

Mr kijk, kga nog es naar buiten si, toch wa genieten van het mooie weer met een goed boek & n flesje water :).

Dikke kus xxx