Mr ik heb wel een goed excuus nu. Ik had hoog bezoek hier in Antalya. Niemand minder dan de mama & Luc zijn langsgekomen voor 11 dagen. Het was superleuk om weer bekende gezichten te zien. Ik had luchthavendienst toen ze toekwamen en ik stond aan de balie om iedereen door te verwijzen naar de juiste bus, toen ik plots een fototoestel zag dat op mij gericht was. Dat kon maar 1 ding betekenen: Ze waren er! Ik deed snel verder met de klanten en toen er nog enkele klanten voor hen stonden, keek mama naar mij met zo'n trotse blik :). Toen er nog maar 1 iemand voor hen was, was het prijs. De traantjes vloeiden al bij mama :), hehe, maar voor de mensen die haar kennen, is dit zeker en vast geen verrassing. Ik stuurde hen naar de juiste bus en beloofde hen dat ik hun bus zou inspreken. De chauffeur vond het blijkbaar niet nodig om te wachten en is zonder busspeech vertrokken naar het hotel, grrr. Als ik ooit te weten kom wie dat was!! Nuja, ik ben 's avonds naar hun hotel gegaan en daar hadden ze kado'tjes voor mij :), eierkoeken, mentjes & cake'jes (dank u lieve zusjes), het vierde boek van Twilight (dank je wim voor de ballonnen ^^), films, boeken, chocolade, .. Moet ik nog meer zeggen?!
Tijdens hun volledige verblijf ben ik ongeveer elke avond (als ik niet op de luchthaven stond) naar hun hotel gegaan, waar ik bovendien gratis maaltijden kreeg. Zo zie je maar, niets dan voordelen ^^. Ik heb ondertussen ook es kennis gemaakt met de dolmusjes. En ja hoor, ik ben ook al es verloren gereden. Ik stapte op hier bij m'n appartement om op m'n vrije dag naar Antalya-stad te gaan en ik vroeg heel duidelijk: do you go to Kaleiçi? Yes: zei de chauffeur. In het begin ging alles goed, maar plots kwamen we op een weg die ik niet kende. Ik dacht: oké, mss een shortcut. Niet dus. We reden op een grote baan die ik nog steeds niet kende en plots zag ik borden staan met daarop: Kemer, Ankara, Alanya, .. Volledig uit de richting van Kaleiçi dus. De chauffeur volgde het bordje met Otogar (eindhalte) en aangezien het geen zin had om gewoon op een plek uit te stappen, reed ik dus maar mee tot aan de eindhalte. Ik stapte uit en vroeg de chauffeur welke bus ik dan wel moest nemen richting Kaleiçi. Hij sprak-zoals veel Turken- praktisch geen Engels, maar hij wees me een bepaalde plek aan. Ik dacht dat hij de bus bedoelde die daar stond, dus ik ging naar die chauffeur en vroeg: Kaleiçi? Hij schudde zijn hoofd en wees naar de plek voor zijn bus. Daar stond dus nx, maar ik besloot om daar toch maar te gaan staan. Gelukkig stopte er snel een bus en die reed wel richting Kaleiçi. Ik heb me wijselijk vooraan gezet en de lieve chauffeur riep me wnr we er waren. Ik was ondertussen al meer dan een uur te laat (en jullie moeten weten dat ik 50minuten vooraf vertrokken was, voor een ritje van max. 30min.). Gelukkig was de rest van de dag wel super. Het weer was dik in orde. We zijn naar Alanya gegaan en hebben daar het kasteel en de grotten bezocht. Voor we terug naar het hotel gingen, zijn we eerst nog naar mijn appartement gekomen & hebben ze spaghetti gemaakt, mmm. En ik moet zeggen: Het smaakt toch zoveel beter wanneer het met zoveel liefde gemaakt is :). Dus bij deze nog es een grote dank jullie!
Ik ben donderdag ook naar een feestje geweest in Side. Amai, da was al lang geleden dat ik nog es een feestje had. Maar het is toch niet hetzelfde zonder m'n lieve maatjes in Ieper. We moesten allemaal verkleed zijn & ons thema was Mexico! We hadden nogal wat bekijks op weg naar het feestje. Nogal een geluk dat er mij niemand kent in Side. De collega's daarentegen hadden wat minder geluk :p. Het was een leuke avond, maar wel een korte nacht. Ik moest 's morgens om 7 uur alweer opstaan, om om half 8 de bus richting de luchthaven in Antalya te nemen. En ik heb het tot rond 9 uur 's avonds uitgehouden, daarna was ik te moe om nog iets te doen.
Ik zit hier ondertussen al 10 weken en mijn stage zit er dus ook bijna op. Amai, de tijd vliegt hier echt. Tegen dat ik het goed en wel besef is die week alweer om. Maar beter zo dan dat ik hier constant op m'n horloge moet kijken eh :). Ik mocht deze middag mee met Nico om zelf 3 infomeetings te geven. En natuurlijk is er juist vandaag niemand afgekomen. Ik ben ontzettend benieuwd welke hotels ik zal krijgen en hoe alles zal verlopen. Ik krijg dus in de loop van volgende week ook m'n auto. Dat zal alles een heel stuk makkelijker maken, dan moet ik bvb. ook al niet meer uitzoeken met wie ik mee moet. En dan kan ik op m'n vrije dag ook weer gemakkelijk ergens naartoe. Iets om naar uit te kijken dus :).
We hebben de voorbije weken raar weer gehad, de ene dag echt warm en de andere dag bewolkt met soms wat regen en dan weer zonnig. Moeilijk om zo in te schatten wat je moet aandoen van kleren. Het begint hier eindelijk weer warm te worden. Deze middag stond er op een bordje bij de hotels dat het 31°C was, niet mis eh :).
Maar de grote warmte moet nog komen. Pf, we gaan ons echt te pletter zweten met da jetair-uniformpje. (ahja trouwens, er werd een foto getrokken van mij in uniform, dus nog eventjes geduld en dan kunnen jullie het allemaal met jullie eigen ogen zien!)
Nuja, ik ga jullie nu weer moeten laten. Ik ga me dan klaarmaken om vanavond naar de luchthaven te gaan.
Dikke kus
xxxx
Görüsürüz
<3
Amaai, is dat al 10 weken dat je daar bent???? De tijd vliegt gewoon!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Isolde
da's idd al 10 weken dat ik hier zit :) & geloof me, hier vliegt de tijd ng es extra snel voorbij!
BeantwoordenVerwijderenDikke kus xxx